Meşale Leydi’si- Jenny Joseph


Film izleyen herkes en az bir kere bu kadını görmüştür. Peki kim bu kadın?

Jenny Joseph 7 mayıs 1932 yılında Birmingham’da doğdu. Oxford’daki St Hilda’s College’da İngiliz edebiyatı okudu. Şiirlerini 1950’lerin başında üniversitedeyken yayınladı. Bedfordshire Times , Oxford Posta gibi yerlerde çalıştı. İngiltere’de en iyi yazarlardan birisidir. BBC tarafından yapılan ankette ”Uyarı” adlı şiiri en çok sevilen şiir seçilmiştir.

Hayatı boyunca hiç modellik yapmasa da biz onu Columbia Pictures logosundaki ” Meşale Leydi ” olarak tanıyoruz. Bu pozu verdiğinde 28 yaşındaydı. Yakın arkadaşı Michael Deas Kolumbiya Prodüksüyonuna işe alındıktan sonra markanın logosu için çekimler istenmiş. Jenny Joseph ve Michael fotoğrafcı Kathy Anderson evinde öğle molasında çekim yapmışlar. Kathy Anderson’la yapılan röportajların birinde “Şaşırtıcı derecede yetenekli illüstratör (ve arkadaşı) Michael Deas, bir resim için referans fotoğraflar çekmemi istediğinde, sanat eserinin ne kadar ikonik olacağına dair hiçbir fikrim yoktu”. Prodüksuyon dahil kimse bu logonun 25 yıldan fazla ekranlarda kalacağını ve bir ikonik olacağını beklemiyordu. Belki bundan sonraki kuşaklar içinde hafızalarda kalmaya devam edecek. Meşale Leydi 8 ocak 2018 tarihinde aramızdan ayrıldı.

Ve size en sevilen şiiri ”Uyarı”dan bir kısım bırakıyorum.

When I am an old woman I shall wear purple
With a red hat which doesn’t go, and doesn’t suit me.
And I shall spend my pension on brandy and summer gloves
And satin sandals, and say we’ve no money for butter.
I shall sit down on the pavement when I’m tired
And gobble up samples in shops and press alarm bells
And run my stick along the public railings
And make up for the sobriety of my youth.
I shall go out in my slippers in the rain
And pick flowers in other people’s gardens
And learn to spit.

You can wear terrible shirts and grow more fat
And eat three pounds of sausages at a go
Or only bread and pickle for a week
And hoard pens and pencils and beermats and things in boxes.

But now we must have clothes that keep us dry
And pay our rent and not swear in the street
And set a good example for the children.
We must have friends to dinner and read the papers.

But maybe I ought to practise a little now?
So people who know me are not too shocked and surprised
When suddenly I am old, and start to wear purple.

Exit mobile version